唐森林晴
唐森林晴最新章节：
杨云帆心中冷笑了一声，可脸上却也是露出一副期待的模样
羽神凰，可是她这一脉的老祖宗级别的人物！
声音古朴悠远，似乎不带任何感情，有一种独属于剑的冷意，悠然传来，响彻无尽天际
现在看来四百年前传闻中杨毅云被鬼母妖树吞噬，传言不实啊～
“两位稍安勿躁，那人底细我已查明，只是一个刚刚飞升的下界修士而已，不知怎么来到了这里，根本不足为虑
老羊皮和他兄弟羊二蛋俩人自幼放羊为生，常常是有上顿没下顿，日子过得苦不堪言
想要收服斩龙剑，叶轻雪起码要修炼到大圆满境界，才有一点点的希望
小金鼠面如死灰，后悔不已，同时看着杨云帆后背上的剑鞘，咬牙切齿：“都是这柄破剑，把我天赋给电没了
“颜夫人，我们回办公室，一会我再详细的跟你说一下
“小凤凰我们又见面了~”蜂仙说话看向小凤凰
唐森林晴解读：
yáng yún fān xīn zhōng lěng xiào le yī shēng ， kě liǎn shàng què yě shì lù chū yī fù qī dài de mú yàng
yǔ shén huáng ， kě shì tā zhè yī mài de lǎo zǔ zōng jí bié de rén wù ！
shēng yīn gǔ piáo yōu yuǎn ， sì hū bù dài rèn hé gǎn qíng ， yǒu yī zhǒng dú shǔ yú jiàn de lěng yì ， yōu rán chuán lái ， xiǎng chè wú jìn tiān jì
xiàn zài kàn lái sì bǎi nián qián chuán wén zhōng yáng yì yún bèi guǐ mǔ yāo shù tūn shì ， chuán yán bù shí a ～
“ liǎng wèi shāo ān wù zào ， nà rén dǐ xì wǒ yǐ chá míng ， zhǐ shì yí gè gāng gāng fēi shēng de xià jiè xiū shì ér yǐ ， bù zhī zěn me lái dào le zhè lǐ ， gēn běn bù zú wèi lǜ
lǎo yáng pí hé tā xiōng dì yáng èr dàn liǎ rén zì yòu fàng yáng wéi shēng ， cháng cháng shì yǒu shàng dùn méi xià dùn ， rì zi guò dé kǔ bù kān yán
xiǎng yào shōu fú zhǎn lóng jiàn ， yè qīng xuě qǐ mǎ yào xiū liàn dào dà yuán mǎn jìng jiè ， cái yǒu yì diǎn diǎn de xī wàng
xiǎo jīn shǔ miàn rú sǐ huī ， hòu huǐ bù yǐ ， tóng shí kàn zhe yáng yún fān hòu bèi shàng de jiàn qiào ， yǎo yá qiè chǐ ：“ dōu shì zhè bǐng pò jiàn ， bǎ wǒ tiān fù gěi diàn méi le
“ yán fū rén ， wǒ men huí bàn gōng shì ， yī huì wǒ zài xiáng xì de gēn nǐ shuō yī xià
“ xiǎo fèng huáng wǒ men yòu jiàn miàn le ~” fēng xiān shuō huà kàn xiàng xiǎo fèng huáng
